می خورید یا می برید؟؟
این بار هم در ماه ضیافت الهی خداوند پرسید
می خورید یا می برید؟
و من گرسنه باز هم پاسخ دادم:
می خورم!
و باز ندانستم که لذتها را می برند و حسرتها را می خورند!
عیدنون مبارک
تکیه
این بار هم در ماه ضیافت الهی خداوند پرسید
می خورید یا می برید؟
و من گرسنه باز هم پاسخ دادم:
می خورم!
و باز ندانستم که لذتها را می برند و حسرتها را می خورند!
عیدنون مبارک
تکیه
مولای ما!
گروه استهلال را
به کدام سرزمین بفرستیم
برای روءیت رویت…؟!
باز هم بی تو عید می گیریم!!
پیشاپیش عید فطرتون مبارک
تکیه
مولای من وقتی تو نیستی نه"هست” هایمان آنچنانند که باید و نه “باید"هایمان….
بدون شما هر روز برای ما روز مباداست.
اللهم عجل لولیک الفرج
تکیه
سخن مهر آمیز و دلگرم کننده می توانداز فانوسی کوچک، ستاره بسازد.
این فانوس کوچک هدیه من به شما:آن سوی دلتنگی ها همیشه خدایی هست که داشتنش جبران همه نداشتن هاست.
هفته تان پر از یاد خدا باد
تکیه
یعقوب ترین چشم جهان قسمت ما باد
چون یوسف گمگشته ما یوسف زهراست
اللهم عجل لولیک الفرج
تکیه
گاهی گمان نمی کنی ولی می شود.
گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود.
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است.
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود.
گاهی گدای گدای گدایی و بخت نیست.
گاهی تمام شهر گدای تو می شود.
طاهری باطنی
گاهی خدا همه پنجر ها را می بندد
و همه درها را قفل می کند
زیباست اگه فکر کنی آن بیرون طوفان است و خدا دارد از تو مراقبت می کند.
تکیه
دعا کردن خواهش کردن نیست
بلکه قرار دادن خود در دستان خدا و گوش دادن به صدای او از عمق قلب است.
تکیه
کاری که برای خدا باشد گفتن ندارد
و کاری که برای غیر خدا باشد ارزش گفتن ندارد.
تکیه
یادم ز وفای اشجع الناس آید
وز چشم ترم سوده الماس آید
آید به جهان اگر حسین(ع) دگری
هیهات برادری چو عباس(ع) آید
تکیه
زمین ،محله اصحاب آسمان شده بود.
زمان ، مبشر جشن فرشتگان شده بود.
در آن دمی که تمام فضای غار حرا
پر از طنین صدای بخوان بخوان شده بود.
با احترام، بدینوسیله به استحضار میرساند اخیرا پیامکهایی از سوی برخی افراد با اتکاء به عقاید مذهبی مردم منتشر میشود که میتواند نحوه انتشار آن محل تامل باشد، لذا از حضرتعالی درخواست میشود تا پس از مطالعه متونی که به عنوان مثال و مصداق در ادامه میآید، نظرات فقهی خود را درباره آنها بیان کنید.
* تا پیام دیدی هشت بار بگو (یا ابوالفضل) و برای هشت نفر بفرست، همین الان خبر خوشی میشنوی به (ابوالفضل) قسمات میدم بفرست فقط امتحان کن خیلی عجیبه.
* ختم شش میلیون صلوات تقدیم به شیرخوار امام حسین(ع) سهم شما شش صلوات و ارسال به شش عاشق حسینی، لطفا قطعکننده زنجیر نباشید.
* من یک شفا گرفته از حضرت زینب(س) هستم، برای اینکه آن حضرت هم از شما و جامعهمون بلاها را دفع کند هزار دفعه اسم اون حضرت رو بگو و صد مرتبه آیةالکرسی را قرائت کن. اگر این کار را نکنی از این به بعد بدی میبینی. یک نفر این کار را انجام نداد، بچهاش را توی تصادف از دست داد.
سوالات
1- اقدام به نگارش و نشر چنین مطالبی به روشهای گوناگون (پیامک، ایمیل و …) در سطح جامعه چه حکمی دارد؟
2- ابداع خودآگاه اذکار و دعاهایی از سوی افراد که متون آن در میان آیات و روایات دین مبین اسلام موجود نیستند چه حکمی دارد؟
3- حکم ملزم کردن افراد به ذکر تعداد خاصی از اذکار دینی و غیردینی و ارسال آن برای چند نفر دیگر چیست؟
4- وظیفه افراد در برابر الزام به ذکر تعداد خاصی از اذکار دینی و غیردینی چیست؟
5- در صورت اینکه انتشار اینگونه مطالب به واسطه شرکت یا موسسهای انجام گیرد، سود احتمالی که از این بابت نصیب این موسسات میشود چه حکمی دارد؟
پاسخ مراجع
پاسخ آیتالله صافیگلپایگانی
بسمه تعالی
به طور کلی این پیامها باید مدرک صحیح شرعی داشته باشد و در غیراین صورت ارسال آنها برای دیگران جایز نیست و باید از آنها جلوگیری شود.
والله العالم
پاسخ آیتالله نوری همدانی
بسمه تعالی
سلام علیکم
مطالبی را که به صورت فوق نوشتهاید صحت ندارد، ولی ذکر خداوند متعال در هر حال خوب است.
پاسخ آیتالله مکارم شیرازی
بسمه تعالی
هیچ کدام از این امور اعتباری ندارد و سزاوار است مردم به این کارها دامن نزنند ولی هرگونه دعا و ذکر خدا و توسلات کار خوبی است.
پاسخ آیتالله علویگرگانی
بسمه تعالی
1- اینگونه پیامکها به دو صورت است.
الف: گاهی به صورت تشویق به انجام عمل خیر است بدون آنکه جنبه دستوری داشته باشد و یا وعده و وعیدی در کنار آن باشد مثل ختم صلوات به نیت اولیا و ائمه(ع) که در این صورت نگارش و نشر آن مانعی ندارد.
ب: گاهی به صورت دستوری و بدون سند و مدرک معتبر است و به دنبال آن وعده و یا وعید خاصی بیان شده است که در این صورت نگارش و نشر آن صحیح نیست و اگر موجب ایجاد وحشت و ترس در عموم مردم و یا انتساب به ائمه (ع) و یا بزرگان باشد و یا موجب ترویج مطالب خرافی شود حرام است و نباید انتشار پیدا کند.
2- این عمل شرعا حرام است انتساب آن افترا به پروردگار و اهل بیتعلیهمالسلام است.
3- این عمل شرعا صحیح نیست و اگر مستلزم انتساب خلاف واقع به اهل بیت(ع) و یا موجب ترویج خرافات شود حرام است.
4- باید نسبت به آن بیتوجهی کرده و آن را انتشار ندهند و نسبت به تذکر به افرادی که قصد انتشار آن را دارند کوشا باشند.
5- در صورتی که عمل غیردینی را انتشار دهند و موجب ترویج یک امر غیرحقیقی و غیرشرعی شوند، درآمد آنها از این راه حرام است.
پاسخ آیتالله موسوی اردبیلی
بسمه تعالی
این گونه نوشتهها اعتبار ندارد.
پاسخ آیتالله شبیری زنجانی
بسمه تعالی
1- در صورتی که مشتمل بر کذب و مفسده باشد، جایز نیست.
2- در صورتی که منتسب به متون دینی شود، جایز نیست. همچنین اگر عرف برداشت انتساب، نماید.
3 و -4 این گونه امور الزامی برای افراد نمیآورد.
5- در صورتی که در مقابل کار حرام باشد، اکل مال به باطل است.
پاسخ آیتالله سیدعزالدین حسینی زنجانی
بسمه تعالی
قبل از انقلاب و اوائل انقلاب نیز این گونه مطالب به صورت کاغذهای دست نویس و احیانا چاپی پخش میشد و انتشار بعضی از این پیامها موجب وهن شریعت و دین میشود و لذا جایز نیست و هیچ گونه الزام شرعی هم در تکثیر متوجه دریافت کنندگان نیست.
والله العالم
تهیه و تنظیم: س. ز. میرعیسی خانی
مدتی پیش در هنگام جستجو در اینترنت ، مطلبی دیدم با این عنوان که «ماجرای پیامکی که در روز عاشورا منتشر شد». کنجکاوی امانم را برید.بر روی لینک مطلب کلیک کردم و با خواندن پیامک شوکه شدم. پیامکی بود که دوستان برایم ارسال کرده بودند و به نظر بسیار حکیمانه و پند آموز می رسید.متن پیامک از این قرار است:
“محرم و صفر زمان بالیدن است نه فقط نالیدن ، بساطش آموزه است نه موزه ، تمرین خوب نگریستن است نه خوب گریستن ، نماد شعور مذهب است نه فقط شور مذهب. منتظران مهدی (عج) به هوش باشند که حسین (ع) را منتظرانش کشتند.”
ادامه مطلب را خواندم. استاد رجبی دوانی مطالبی بیان کرده بود که بسیار مورد توجه بود. مضمون صحبت هایش از این قرار بود که : اوایل انقلاب بعضی روزنامه ها چنین تشکیک هایی را ایجاد می نمودند. امام فرمودند ، عزاداریها باید به همان صورت انجام شود و هر چه داریم از محرم و صفر است.
حضرت را منتظرانش به شهادت نرساندند. منتظران حضرت در کوفه نماندند و از آنجا گریختند . تعدادی دیگر نیز چون حجاج ابن مسروق ، نافع ابن هلال و … در بین راه خود را به امام رساندند.
آنها از منتظران بودند. لذا نباید تصور کرد که این پیامک ها از واقعیتی سخن می گویند.
حتی حجت الاسلام قرائتی نیز با عنوان کردن این موضوع که مراجع ما پیش از همه گریه می کردند و بیش از همه هم فکر می کردند،در قبال این پیامک موضع گیری نمودند.
منقلب شدم. به این نتیجه رسیدم که، ما همان طور که به سخنان خود توجه می کنیم تا رنگی از جسارت و بی احترامی نسبت به افراد را نداشته باشد، بایستی بر پیامک های ارسالی خود ، دقت بیشتری نماییم تا خود عامل ایجاد شبهات در قلب و جان دوستان نگردیم!!!