حمیده راوابستگی به رجال است.
در رياض العلماء گفته است : حميده (دختر ملا محمد شريف ) از بانوان فاضله عالمه بوده است . آموزگار زمان خودش و بيناى به علم رجال ، پاكيزه كلام ، باقيمانده فضلاى بزرگوار و پرهيزگار بين مردم بوده است ، حواشى و تدقيقات بر كتب حديث مانند استبصار شيخ طوسى و غير آن دارد كه بر غايت فهم و دقت و فهم و اطلاع او دلالت دارند مخصوصا در احوال رجال . |
مردان علم در ميدان عمل (جلد پنجم )
مؤلف : سيد نعمت الله حسينى
م.ص
دعای روز چهارم
اللَّهمَّ قَوِّنِی فیه عَلی إقَامَهِ أمرِکَ و أذِقنِی فیه حلاوهَ ذِکرِکَ و أَوزِعنِی فِیه لِأداءِ شُکرِکَ بِکَرَمِکَ وَاحفَظنِی فیه بِحِفظِکَ و سِترِکَ یا أبصَرَ النَاظِرِینَ.
خدایا مرا در این روز برای به پا داشتن فرمانت نیرومند ساز و بچشان به من در این روز شیرینی یادت را و مهیا کن مرا در این روز برای انجام سپاسگذاریتبه کرم خودت و در این روز مرا به نگاهداری و پرده پوشی از گناه محفوظ بدار ای بیناترین بینایان.
دعای روز سوم
اللّهمَّ ارزُقنِی فیه الذِّهنَ و التَّنبیه و بَاعِدنِی فیه مِنَ السِفَاهَهِ و التَّموِیه واجعَل لِی نَصِیباً مِن کُلِّ خیرٍ تُنزِلُ بِجُودِکَ یا أجوَدَ الأجوَدِینَ.
خدایا در این روز هوش و خود آگاهی را نصیب من گردان و دورم کن در این روز از نادانی و گمراهی ، و از هر خیری که در این روز می فرستی بهره ای برای من قرار ده به حق بخشش خودت ای بخشنده ترین بخشندگان.
دعای روز دوم
اللّهمَّ قرِّبنِی فِیه إلی مَرضَاتِکَ و جَنِّبنِی فِیه مِن سَخَطِکَ و نَقِمَاتِکَ و وَفِّقنِی فِیه لِقِرَائَهِ آیَاتِکَ بِرَحمَتِکَ یَا اَرحَمَ الرَاحِمِینَ.
خدایا در این روز مرا به سوی خشنودیت نزدیک کن ومرا در این روز از خشم و انتقامت دور ساز و مرا در این روز برای خواندن آیات قرآن موفق بدار به رحمت خودت ای مهربانترین مهربانان.
دعای روز اول
اللَُهمَ اجعَل صِیَامِی فِیهِ صِیام الصَّائِمِین و قِیامِی فِیهِ قِیامَ القَائِمِین و نَبِّهنِی فِیهِ عَن نَومَهِ الغافِلِین و هَب لِی جُرمِی فِیهِ یَا إلَه العَالَمِین وَاعفُ عَنِّی یَا عَافِیَاً عَنِ المُجرِمِینَ.
خدایا قرار بده روز مرا در آن روزه داران واقعی و قیام و عبادتم در آن قیام و شب زنده داران و بیدارم نما در آن از خواب بی خبران و ببخش به من جنایتم را در این روز ای معبود جهانیان و در گذر از من ای بخشنده جنایتکاران.
درد ودلهای خدا
درد ودلهای خدا
سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد که من نه تو را رها کرده ام و نه با تو دشمنی کرد ه ام. (ضحی 1-2 )
افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را که مرا به سخره گرفتی. (یس 30 )
و هیچ پیامی از پیام هایم به تو مرسید مگر از آن روی گردانیدی.(انعام 4 )
و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام(انبیا 87 )
و مرا به مبارزه طلبیدی و چنان توهم زده شدی که گمان بردی خودت بر همه چیز قدرت داری. (یونس 24 )
و این در حالی بود که حتی مگسی را نمیتوانستی و نمی توانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد نمی توانی از او پس بگیری )حج 73)
پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشمهایت از وحشت فرورفتند، و قلبت آمد توی گلویت و تمام وجودت لرزید چه لرزشی، گفتم کمک هایم در راه است و چشم دوختم ببینم که باورم میکنی اما به من گمان بردی چه گمان هایی .( احزاب 10 )
“تسنیم"
یاد داشت های آیت الله خامنه ای در مورد مناجات شعبانیه
بسمالله الرحمنالرحیم
دعا، وسیلهى مؤمن و ملجأ مضطر و رابطهى انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و قدرت است، و بشر بىرابطهى روحى با خدا و بدون عرض نیاز به غنى بالذات، در عرصهى زندگى سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما یعبؤا بکم ربىّ لولا دعاؤکم»1.
بهترین دعا آن است که از سرمعرفتى عاشقانه به خدا و بصیرتى عارفانه به نیازهاى انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّىاللَّهعلیه والهوسلّم) و اهلبیت طاهرین او - که اوعیهى علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند - مىتوان جست. ما بحمداللَّه ذخیرهیى بىپایان از ادعیهى مأثورهى از اهلبیت (علیهمالسّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت مىبخشد و بشر را از آلایشها پاکیزه مىسازد.
مناجات مأثورهى ماه شعبان - که روایت شده اهلبیت (علیهمالسّلام) بر آن مداومت داشتند - یکى از دعاهایى است که لحن عارفانه و زبان شیواى آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالىیى همراه است که نظیر آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى نمىتوان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست. این مناجات، نمونهى کاملى از تضرع و وصف حال برگزیدهترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبى است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوى عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا.
مناجاتهاى پانزدهگانه که از امام زینالعابدین حضرت علىبنالحسین (علیهالسّلام) نقل شده، گذشته از خصوصیت بارز دعایى مأثور از اهلبیت (علیهمالسّلام)، این مزیت را داراست که به مناسبت حالات مختلف مؤمن، مناجاتها را انشا فرموده است.
خداوند به همه توفیق استفاضه و خودسازى به برکت این کلمات مبارک را عنایت فرماید .
“تسنیم"