رهبر معظم انقلاب :

مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزى شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى - که شرائط غبارآلودگىِ فضاست - این حرکت مردم اهمیت مضاعفى داشت؛ کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر میکند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على (علیه السّلام) را مى‌‌‌بیند. این کارها کارهائى نیست که با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسى - که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا.

                                                                   19 آذر ماه 1388   

   اسلام با در نظر گرفتن استعدادهای بالقوه آدمیان سعی در ارتقای جایگاه معنوی

انسان‌هادر نزد خداوند دارد. این نوع نگرش در تمام دستورات ائمه و سفارش‌های

دین اسلام نهفته است،بطوریکه با ارائه دستوراتی عینی و ملموس در رابطه با زندگی

روزمره و امورات دنیوی انسان‌ها،جانب تعادل را پیش گرفته است و نه مانندبرخی ادیان

با جانب داری از امورات دنیایی، آخرت رارها کرده و نه با اساس قرار دادن آخرت، ریاضت‌

گرایی دنیایی را پیش گرفته است.

  شوخی و طنز یکی از ویژگی های رفتار آدمی است که هم می تواند به عنوان یک

قابلیت مورداستفاده قرار گیرد و هم می تواند به عنوان یکی از اخلاقیات ناپسندجلوه کند.

بپرهیز از شوخی!

  امیرالمومنین علی(ع) می فرمایند: «بپرهیز از شوخی و بازی و مزاح و خنده و سخنان

بی فایده و باطل.» (1)

چاشنی کارهای جدی کمی شوخی!

  و در جایی دیگر می فرمایند: «أعقل الناس من غلب جده هزله و استظهر على هواه

بعقله‏»؛عاقل‌ترین مردم کسی است که کارهای جدی او برشوخی‌اش غالب باشد و

کمک گیرد از عقل خود برای غلبه بر هوا و خواهش خود. (2)

  در واقع حضرت می فرمایند اگر می خواهید در زمره انسان‌های عاقل به‌شمار آیید،

باید کارهاو امورات جدی شما بر شوخی و خنده شما پیشی گیرد. حضرت در این گفتار

ما را از شوخی منع نمی‌کنند بلکه می‌گویند سعی کنید در کنار کارهای جدی زندگی‌تان

کمی شوخی چاشنی کنیدنه این که درکنار شوخی و خنده کمی کار جدی چاشنی کنید!
 

  همان طور که در قسمت های پیشن بیان شد اسلام در زمینه شوخی و خنده نیز، جانب

اعتدال را رعایت می‌کند و متذکر می‌شود شوخی در حد اعتدال و کم آن مطلوب است،

اما اگر از حدگذشت؛ نتایجی در پی دارد که قابل جبران نیستند و تا مدت ها باید به دنبال

خلاصی از مشکلات ایجاد شده ناشی از آن باشید.

مضرات شوخی بی جا و بسیار

   1. یاد مرگ مرا از شوخى‏ و کارهاى بیهوده باز مى‏دارد!
 

    علی علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند: «آگاه باشید! به خدا سوگند که یاد مرگ

مرا از شوخى‏ و کارهاى بیهوده باز مى‏دارد.» (3)
 

    حضرت در این سخن شوخی کردن را در زمره بسیاری از کارهای بیهوده و بی ثمر قرار

می دهندکه انسان را از یاد آخرت غافل می‌کند. گاهی اوقات انسان آن قدر در شوخی

وخنده‌های بی موردزیاده‌روی می‌کند که دیگر جایی برای توجه به خداوند در دل آن‌ها باقی

نمی‌ماند. در واقع شوخی بسیار مانند خنده زیاد دل را می‌میراند.

   2. «مردى شوخى‏ نکرد، جز آنکه پاره‏اى از عقل خود را بیرون انداخت.» (4)
  

   3. «غلبه کردن شوخی در انسان تصمیم جدی او را در کارها باطل کند.» (5)
  

   4  . «شوخی بسیار نشانه نادانی است.» (6)
  

   5   . «مزاح و شوخی سبب جدایی است و کینه در پی دارد.» (7)
  

   6 . «آفت هیبت و شکوه انسان مزاح و شوخی است.» (8) 

   7. «کسی که شوخی بسیار کند، وقار و سنگینی او کم شود.»
  

   8. «کسی که شوخی کند او را سبک شمارند.»(10)
 

  اما جدای از مضرات شوخی زیاد برای شخصیت و تعالی روحی انسان، شوخی می‌تواند

در بسیاری از موارد مفید باشد. هرچند که شاید تشخیص جایگاه شوخی به‌جا کار سختی

باشد، اما شوخی درست و به موقع خالی از فایده نیست.

موقعیت و جایگاه شوخی

  نکته ای که همیشه باید در شوخی کردن مد نظر داشت موقعیت و جایگاه آن است. آیا

واقعا فضا وموقعیت ظرفیت شوخی ما را دارد؟ یا شوخی کردن در این فضا باعث سبک مغز

جلوه کردن ما می‌شود؟

  اما اگر شوخی همراه با نکاتی ظریف باشد قطعا تبعات فوق را در پی نخواهد داشت. در

بسیاری اوقات انسان‌ها در شوخی برارزش‌های اخلاقی پای نهاده و با شوخی یکدیگر را

به تمسخرمی‌گیرندو با بیان خلقیات منفی افراد حاضر،بذر کینه می‌کارند.

  گاهی اوقات نیز افراد در شوخی های خود ادب را لحاظ نمی‌کنند و این شوخی وقار و

متانت آنها راخدشه‌دارمی‌کند.

حربه‌ای مفید برای ایجاد روابط دوستانه و محبت آمیز

   اما اگر این شوخی برای تلطیف فضا و ملازم با اخلاقیات و رعایت ادب و بدون تمسخر

گرفتن افرادباشد؛فواید بسیاری هم به دنبال خواهد داشت. شوخی می‌تواند یکی از

حربه‌های مفیدبرای ایجادروابط دوستانه و محبت آمیز باشد. انسان‌ها می‌توانندباشوخی

‌های خود سنگینی فضا را بشکنندو روابط را نزدیک‌تر سازند.

از عوامل مهم موفقیت سخنرانان

    شوخی می تواند یکی از عوامل مهم موفقیت سخنرانان باشد. وقتی خستگی و

بی حوصلگیدر مخاطب سرایت کرده و روحیه خواب آلودگی در همه محیط نشت یافته

است؛ یک شوخی کوچک می‌تواند محیط را برای ادامه سخنرانی فراهم‌تر کند. نکته‌ای

که بسیاری از سخنرانان از آن غفلت می‌کنند و بازدهی سخنان خود راپایین می‌آورند.

  در نتیجه می توان گفت در شوخی کردن باید حد اعتدال را رعایت نمود تا از مضرات

بی شمار آن در امان بود واز فواید آن بهره‌مند گردید.         به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران

• دلم گرم خداوندی است که با دستان من گندم برای یاکریم خانه می ریزد، چه بخشنده خدای کریمی دارم، که می خواند مرا با آنکه می داند گنه کارم. دلم گرم است و می دانم بدون لطف او تنهای تنهایم… برایت من خدا را آرزو دارم….

چهار روش براي اتلاف وقت وجود دارد :

كارنكردن، كم كاركردن،  بدكاركردن، كاربيهوده كردن

سوال- آیا مراسم عقد و عروسی در ماه محرم و صفر جایز است؟

همه مراجع: برگزاری این نوع مراسم، اگر توأم با معصیت و یا هتک حرمت حضرت سیدالشهدا علیه السلام نباشد اشکال ندارد. اما برای مؤمنان سزاوار است که حرمت این ایام را پاس بدارند و از انجام کارهای شادی آفرین بپرهیزند.

منبع: پرسمان 2

آیا سِحر و جادو می‌تواند بخشی از عرفان باشد؟ آیا می‌توان عرفانی را یافت که ریشه در سحر و جادوگری داشته باشد؟

پاسخ : نخست باید عرفان و معنویت را صحیح و شفاف تعریف کرد و بر اساس آن قضاوت نمود. کدام عرفان؟ کدام معنویت؟! اگر در عرفان، اصالت به قدرت و امور خارق‌العاده داده شود، سِحر و جادو جایگاه والایی می‌یابد زیرا ساحران و جادوگران نسبت به بعضی از انسان ها قدرت بیشتری دارند و از امور اسرارآمیز سخن می‌گویند. اما اگر بگوییم ملاک، عرفان حقیقتی است که عارف را به خدا نزدیک کرده و آرامش و اطمینان قلب برای وی حاصل می‌کند و عارفِ سالک، با پی بردن به گوشه‌ای از عظمت،قدرت،علم و صفات خداوند، خود را قطره‌ای از اقیانوس بی‌کران هستی می نگرد و چنان از حلاوت این معرفت و قُرب مسرور می‌گردد که قلم و بیان،عاجز از توصیف حالِ معنوی وِی می باشد، چنین عرفانی با جادوگری هیچ سنخیتی نداشته و کاملاً با سِحر و جادو در تناقض است. جادو گری هر چند به دنیا ناشناخته انسان را آشنا می کند اما نباید فراموش کرد که هر گونه ورود به ناشناخته ها و آشنایی با هر گونه ناشناخته ای هم تعالی بخش نیست.