نور الزهرا (سلام الله علیها)

رهبر انقلاب:

وظیفه حاکم اسلامی این است که مردم به بهشت و سعادت اخروی برسند/ از جمله چیزهایی که مردم را به مردم نزدیک میکند معیشت مردم است /فقر و تبعیض را باید ریشه کن کرد.

“تسنیم”

برای استکبار، مساله اصلی ، دنیای اسلام است . آنها می خواهند دنیای اسلام را که بیش از یک میلیارد جمعیت دارد ؛ بخش عظیمی از منابع مالی و منابع طبیعی مورد نیاز امروز را در اختیار دارد؛ روح جدید و حرکت و بیداری اسلامی، امروز آن را سرپا نگه داشته است، از بین ببرند. هدف آنها ، دنیای اسلام است.

بیانات رهبر انقلاب در دیدار با قاریان شرکت کننده در مسابقات بین المللی قرآن کریم

طاهری باطنی

احکام نماز جماعت

مساله 1399_ مستحب است نماز های واجب خصوصا نماز های یومیه را به جماعت بخوانند و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصا برای همسایه مسجد و کسی که صدای اذان مسجد را می شنود بیشتر سفارش شده است .

منبع : سیزده مرجع ،ج1ص767

«معني اول «تزکيه» تصفيه کردن و پاک و پاک و پاکيزه کردن است، مثل تطهير، و وقتي مي‌گويند «تزکيه‌ي نفس» مقصودشان صيقل دادن نفس و پاکيزه‌ کردن نفس از آلودگي‌هاست. معني ديگر «تزکيه» تَنميه يعني نموّ دادن و رشد دادن است؛ مثل گياهي که در اول به صورت برگ ضعيفي است و بعد اگر شرايط و عوامل مساعد باشند تدريجاً رشد مي‌کند. پس معني دوم «تزکيه‌ي نفس» رشد دادن، تکامل بخشيدن و از نقص به کمال بودن است.

اين دو معني، مختلف است ولي در بعضي موارد تقريباً لازم و ملزوم يکديگرند، اگر شما پاکيزه کردن را به يک جماد نسبت بدهيد، اين معني مغاير با رشد و نموّ است، مثل اينکه مي‌گوييم «تطهير لباس». در مورد لباس يا بدن، تزکيه گفتن غلط است. اما در موجودات زنده و روينده که در مسير رشد و تکامل‌اند، آنچه که براي آنها آلودگي و بر ضد و منافي طبيعتشان شمرده مي‌شود، همان چيزهايي است که مانع رشد آنها هم هست. مثلاً گاهي زراعت دچار آفت مي‌شود و در آن علف‌هاي هرزي پيدا مي‌شود که قوه‌ي زمين و رطوبت را جذب مي‌کند و مانع رشد زراعت مي‌شود. يا مثلاً گاهي در بدن انسان انگل پيدا مي‌شود. از نظر پزشکي اين براي بدن انسان يک آلودگي است و بر ضد بدن است. انگل نمي‌گذارد بدن آن سلامت و کمال و رشد خودش را داشته باشد، خون يا مقداري از مواد غذايي را که بايد به بدن برسد به خودش اختصاص مي‌دهد و روزبه‌روز بزرگ‌تر و بدن ضعيف‌تر مي‌شود.

پس در موجود زنده پاکيزه کردن مساوي است با رشد دادن؛ چون پاکيزه کردن يعني مانع رشد را برطرف کردن، و برطرف کردن مانع رشد، امري است که در ذات خودش روياننده و رشد و نموّ دهنده است.

پس معني «تزکيه‌ي نفس» صرفاً پاکيزه کردن نيست، بلکه پاکيزه کردني است که مستلزم رشد و نموّ هم هست. علت اين است که نفس و روح انسان يک موجود زنده است و در ابتدا موجود ضعيفي است و تدريجاً رو به کمال مي‌رود. هر چه نفس در علم و عمل پيشروي کند کامل‌تر مي‌شود.

بنابراين معلوم شد که تزکيه، هم مشتمل بر معني پاکيزه کردن است و هم مشتمل بر معني نموّ دادن» (آشنايي با قرآن ج 13شهیدمطهری، صص 135-134).

اسدی

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

–>

گام سوم : قرار دادن يك معيار ثابت در زندگي

يكي از مشكلات زندگي مشترك نداشتن معيار ثابت و مشخص براي قضاوت و تصميم گيري است.

مهمترين معيار متغير ، خواست مردم است. متأسفانه بسياري از زندگي ها آغاز و انجامشان بر اساس خواست مردم است .

گاهي به قدري در تن دادن به خواست مردم پيش روي مي كنيم كه حتي حاضريم بر خلاف عقايد خود عمل كرده ؛اما نظر مردم را جلب كنيم؛يعني دينمان را به دنياي ديگران بدهيم.

اگر بپرسيد آن معيار ثابت در زندگي چه بايد باشد ؟ مي گوييم هيچ معياري بهتر و رشد دهنده تر از خدا نيست. ملاك زندگي را رضايت خدا بگذاريد.كسي كه معيارش را خدا قرار داد هواها و سليقه هاي خود را بر اساس رضايت او تنظيم ميكند چنين تنظيمي ، نشاط بخش و نجات بخش زندگي است و اگر كسي هم از اين مبنا دوري كرد و خدا را محور زندگي خود قرار نداد ،به يقين از زندگي لذت نخواهد برد.

اگر كسي بپرسد كه چگونه بدانيم خدا از چه چيز راضي و نسبت به چه چيزي خشمگين ميشود ؟ بايد گفت حداقل كاري بايد هر مسلماني انجام دهد آن است كه مطالعات اسلام شناسي را از اصلي ترين كارهاي زندگي خود قرار دهدو. وقتي دين را شناختيم بهترين كار براي اينكه مبنايي ثابت و آرامش بخش در زندگي حاكم شود،تقويت معنويت است كه در گام بعدي به آن اشاره خواهد شد.

(منبع :كتاب تا ساحل آرامش ج1 ،ص 43)

مسچي

امام رضا (ع) ضمن توصیه به دعا برای پدر پس از مرگ وی می فرماید:روایت شده که هرکس در حیات پدرش با او نیکی کند ولی پس از وفاتش برای او دعا نکند خدا او را «قاطع رحم» نام می نهد.

مفاتیح الحیاه ،ص226

طاهری باطنی

امام سجاد (ع) می فرمایند :حق پدرت این است که بدانی او ریشه تو و تو شاخه او هستی و بدان که اگر او نبود تو نیز نبودی ، پس هرگاه در خودت نعمتی یافتی که شادمانت می کند بدان که پدرت برای تو ریشه آن نعمت است و حمد خدا بجای آور و به اندازه آن نعمت از او شکرگذار باش.

مفاتیح الحیاه ،ص224

طاهری باطنی