آيا تبرك جستن عامه مردم به بزرگان و يا اشيا، شرك است؟
شبهه: آيا تبرك جستن عامه مردم به بزرگان و يا اشيا، شرك است؟
جواب : قطعاً چنين نيست؛ حتى اكنون كه هر ساله پرده كعبه تعويض مىشود، پرده سال قبل را قطعه قطعه مىكنند و با تشريفات خاص به عنوان احترام، به كشورها و سفراى آنان هديه مىدهند. سؤال ما اين است كه معناى اين عمل، آيا چيزى غير از تبرّك است كه خود وهابيون آن قدر از آن نهى مىكنند؟
حال پيامبران و امامان بدان جهت كه بندگان شايسته خداوند هستند، سزاوار احترام و محبتند و احترام و ابراز ارادت به آنان، بدان جهت نيست كه براى آنان در مقابل خدا، مقام و ارزشى مستقل قائل باشيم؛ بلكه آنان مستقل از خدا، هيچ چيزى ندارند و همه عظمت آنان و عشق و محبت ما به ايشان، ناشى از آن است كه آنان در اوج معرفت، بندگى و عبوديت حضرت حق قرار دارند و مورد عنايت خاص پروردگار مىباشند. بوسيدن ضريح امامان: و اولياى الهى، برخاسته از عشق و محبت نسبت به آنان است؛ همان گونه كه عاشق، هر چيزى را كه منتسب به معشوق است، مىبويد و مىبوسد و به سينه مىچسباند. براى زائر امام معصوم (ع)، سنگ و چوب، ارزشى ندارد. بوسيدن ضريح و در و ديوار حرم، از آن جهت است كه منسوب به محبوبش، يعنى امام معصوم (ع) است. بنابراين، بوسيدن و تبرك جستن، بدون اعتقاد به الوهيت يا ربوبيت (فاعليت استقلالى)، شرك نيست.
براساس داورى وهابيان « كه صرف بوسيدن و تبرك جستن به آثار اولياى الهى شرك و حرام است » ؛ پيامبر اكرم (ص) و اصحابش و نيز يعقوب نبى و همه انسانها«حتى خود وهابيان كه فرزندان خود را مىبوسند» مرتكب شرك و حرام شدهاند و فرق گذاردن بين بوسيدن كسى كه زنده است و ضريح كسى كه از دنيا رفته، دليل قابل قبولى ندارد؛ اگر شرك است، بايد هر دو مورد، شرك باشد.
در حالیکه طبق این آیه قرآن کریم : (قالُوا يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا كُنَّا خاطِئِينَ قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ)یوسف / 97 ؛ 98 ؛ «گفتند: «اى پدر! براى گناهان ما آمرزش خواه كه ما خطاكار بوديم. گفت: به زودى از پروردگارم براى شما آمرزش مىخواهم كه او، همانا آمرزنده مهربان است»،امامان واسطه بين بندگان و خداوندهستند.
منبع :پرسش ها و پاسخ هاي دانشجويي، ج36، ص: 269
احمدی
