نور الزهرا (سلام الله علیها)

داستان عریضه نویسی برای امام عصر (علیه السلام) و وجود چاهی در جمکران برای این کار، چه معنایی می تواند داشته باشد؟! واقعا چنین چیزی چه توجیهی دارد؟

عریضه به معنای بیان حال و درخواست نامه است و عریضه نوعی دعا و توسل است که جایگزین ناامیدی و یاس می گردد و فلسفه و شرایط دعا و توسل را دارد، مثل شرط مشروع و معقول بودن مورد در خواست و ..

البته اگر کسی نوع دیگری از دعا را انتخاب نماید، در این کار مختار بوده و هیچ اجباری در میان نیست و این امر، جزء واجبات یا اصول اعتقادی نیست که مشکلی ایجاد کند. در عریضه، گاهی نیز طرف خطاب، خود خداوند است.

شیخ عباس قمی در منتهی الامال و علامه مجلسی در بحار الانوار روایتی نقل کرده اند مبنی بر نوشتن حاجت و مشکل در برگه ی کاغذ و انداختن آن در ضریح امام یا انداختن آن در چاه یا آب جاری…  و آدابی نیز برای آن نقل نموده اند که طالب آن به منابع ذیل رجوع نماید.

به هر روی، چاه مخصوص یا نهری مخصوص برای این کار نه در جمکران نه در مکان دیگر، وجود ندارد و چاه مسجد جمکران نیز خصوصیتی ندارد. گاهی چنان گمان می شود که حضرت دستور حفر چاهی داده یا از آب آن نوشیده اند یا در آنجا حضور داشته اند و …  که مطالبی اینچنین، ممکن است موجب رواج برخی انحرافات و بدعت ها و سوء استفاده ها گردد. همچنین نباید گمان کرد که اگر مثلا کسی برای امام عصر (عج) یا خداوند عریضه می نویسد؛ امام این نامه را از نهر آب برمی گیرد یا خداوند نوشته اور ا می خواند، بلکه این کار جنبه نمادین داشته و فقط مکاتبه ای با محبوب است، چرا که خداوند، هم نامه نانوشته خواند، هم قصه ی نانموده داند.

1-      پرسمان

2-      تونه ای ، مجتبی. موعود نامه: فرهنگ الفبایی مهدویت.

3-      سید نژاد، سید صادق، عریضه نویسی، انتشارات مسجد مقدس جمکران.

                                                                                 برساحل طلب، ج 2، ص 53