بادکنـک
بادکنک هایی که زیادی باد دارند کافی است یک سر سوزن به آن ها فرو کنید، آنگاه می بینید یک وجب شکاف برداشته و منفجر می شوند و چه سرو صدایی راه می اندازند. اما بادکنـک هایی که باد ندارند یا باد کمی دارند به اندازه همان سر سوزن آسیب می بینند و قابل تعمیر هستند و صدایی هم از آن ها بلند نمی شود.
آدم ها هم همینطورند، آن هایی که باد غرور و کبر و تکبر در سر دارند کافی است به آن ها بگویی “بالای چشمتان ابروست” منفجر می شوند و به این زودی ها هم نمی توانند خودشان را جمع و جور کنند. به قول شاعر:
به دولت کسانی سرافراختند که تاج تکبر بینداختند
در بر حذر بودن از این صفت همین بس، که لقمان حکیم در سفارش به فرزندش از بین صفات ناپسند دوری از کبر را بیان می کند؛ «و لا تمش فی الأرض مرحاً»
هر چند منظور آیه مبارزه با تمام مظاهر کبر است، ولی این صفت قبل از هر چیز در حرکات عادی و روزانه خود را نشان می دهد؛ چنانکه روایت کرده اند روزی مردم دور یک مجنون جمع شده بودند پیامبر(ص) وقتی به آنجا رسیدند علت را جویا شدند مردم گفتند دیوانه ای است حضرت فرمود: می خواهید دیوانه واقعی را به شما معرفی کنم. گفتند: بله، فرمود: إن المجنون ،المتبختر فی مشیه، الناظر فی عطفیه، المحرک جنبیه بمنکبیه فذلک المجنون و هذا المبتلی؛ «دیوانه واقعی کسی است که متکبرانه گام برمی دارد، دائما به پهلوهای خود نگاه می کند، پهلوهای خود را به همراه شانه ها تکان می دهد (و کبر و غرور از تمام وجود او می بارد) این دیوانه واقعی است، اما آنکه دیدید بیمار است.»
تبصـره
البته تکبر و غروری که زنان در مقابل مردان نامحرم دارند نه تنها ناپسند نیست بلکه بنا به فرمایش حضرت علی (ع) یکی از خصوصیات بهترین زنان صفت «زهو» است. زهو یعنی رفتار زن بزرگ منشانه باشد آن فروتنی ها که مثلا زن در مقابل زن دیگر، یا زن در مقابل محرم از خود نشان می دهد که “قدم شما روی چشم، دل مارا روشن کردیدو … “برای زن شایسته نیست این فروتنی ها را در مقابل نامحرم از خود نشان دهد و خودش را این همه کوچک کند، بلکه باید خودش را بگیرد. اگر این طور رفتار کند آن نامحرم همیشه میان خودش و آن زن یک حریم و یک دورباش قائل می شود. حدیث نشان می دهد اگر زن اینگونه باشد، مرد نامحرم را بر خود متمکن نمی کند.
اسلام می خواهد یک حریمی، هم عملی مثل پوشش و هم اخلاقی میان زن و مرد نامحرم وجود داشته باشد و این حریم جلو آن اشتعالی که خطر آن همیشه وجود داشته و دارد را می گیرد. «تدوین از ل.س»
