جلوه گاه ایمان ؛ دوستی علی علیه السلام
11 اردیبهشت 1393 توسط نورالزهراء (س)
وَ قَالَ ( عليه السلام ) : لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلَي أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَي الْمُنَافِقِ عَلَي أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضَي عَلَي لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ ( صلي الله عليه وآله ) أَنَّهُ قَالَ يَا عَلِيُّ لَا يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يُحِبُّكَ مُنَافِقٌ .(نهج البلاغه،حکمت42)
و درود خدا بر او فرمود: اگر با شمشيرم بر بيني مومن بزنم، كه دشمن من باشد، با من دشمني نخواهد كرد، و اگر تمام دنيا را بر منافق به خشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد، و اين بدان جهت است كه قضاي الهي جاري شد، و بر زبان پيامبر امي (ص) گذشت كه فرمود: (اي علي! مومن تو را دشمن نگيرد، و منافق تو را دوست نخواهد داشت.)
مفهوم: این حکمت به معرفت و ولایت به اهل بیت به ویژه اعتقاد به ولایت علی علیه السلام و محبت به آن بزرگوار که از مسایل مهم دین است ،می پردازدو بنا به تصریح رسول خدا صلی الله علیه و آله؛ اعتقاد به امام ،ملاک و معیار تشخیص بین مومن و منافق است.(راه روشن ج2ص31)
مالکی