شرح صدر در اسلام
چکیده
خداوند متعال انسان را با هدف رسیدن به کمال آفرید. هدایت به سوی کمال حقیقی نیازمند راهنمایانی است که در وهله اول به مسیر هدایت آشنا باشند و در مرحله بعد، در این مسیر سستی به خود راه ندهند. به همین دلیل خداوند انبیاء و اولیای الهی را مزین به سعه وجودی گردانید. نه تنها این هادیان بلکه همه بشریت، برای مقابله با مشکلات و سختی ها و رفع موانع پیشرفت، نیازمند این فضیلت اخلاقی هستند.
شرح صدر سبب توسعه دادن به روح و فکر بشر به وسیله نور الهی می شود، صبر و تحمّل شخص را در برابر مشکلات افزایش داده و سعادت ابدی را به ارمغان می آورد. دارنده آن به وسعت دلی دست می یابد که توسط آن تمام ناخوشی ها برایش شیرین می شود. و این امر آغاز هدایت وی به سوی کمال خواهد بود. طالب کسب شرح صدر می بایست به کتاب راهنمای بشر رجوع کند و در آن تدبر نماید و راه سعادت را از طریق آن بپوید. گاهی کمین گاه های پلیدی و کفر و گمراهی، مانع از رسیدن به شرح صدر می شوند. اما آن کسی که به ریسمان محکم الهی چنگ زده است از هر آزمون دشواری سربلند بیرون خواهد آمد و به مقصود اصلی نایل خواهد شد. در این میان سیره انبیاء و اولیای الهی نمونه ای از الگوهای اکملی است که با الهام گرفتن از آنها می توان این مسیر را هموارتر کرد. و با به کار گرفتن همه این امور مذکور، ظرفیت فکری، روحی افزایش می یابد و استعدادهای پنهانی روح انسان در سایه تربیت های اسلامی به ظهور و فعلیت. و قدرت تمییز حق از باطل را به وی عطا کرده و شرط سیر الی الله را محقق می سازد.
کلید واژه ها: شرح صدر، سعه وجودی، صبر، تحمل.