نور الزهرا (سلام الله علیها)

ب) غیرت: غیرت، به معنای نفرتی طبیعی است که از بخل مشارکت دیگران در امر مربوط به محبوب فرد سرچشمه می گیرد. از جمله محبوب ترین افراد برای انسان، خود او و وابستگان نزدیک وی _ بویژه همسر و فرزند _ است. فرد غیور از آنجا که به خود علاقمند است، در امور خصوصی خویش اجازه مشارکت به دیگران را نمی دهد و این غیرت، او را به عفت رهنمون می سازد: امام علی(ع): ارزش هرکس به اندازه همت و عفتش به اندازه غیرت اوست.

مرد از آنجا که به همسر خود علاقمند است، به دیگران اجازه مشارکت در امور مربوط به خویش را نمی دهد. غیرت، صفتی الهی است و اگر کسی به این صفت متصف نشود، صاحب قلبی واژگون قلمداد شده است. فردی که به عفت همسر خود اهمیت نمی دهد تا جایی که او به اعمال منافی عفت رو می آورد، بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.

غیرت و توجه به پاکدامنی همسر، زمینه ساز حفاظت از آلودگی های مختلف و سبب سازگاری هرچه بیشتر او خواهد شد. البته نباید فراموش کردکه به همان میزان که غیرت در جایگاه خود در عفت همسر موثر است، غیرت بی مورد نشان دادن، در دوری آنان از پاکدامنی تاثیر می گذارد. از این رو امیرالمومنین (ع) در وصیت به امام حسن(ع)  ایشان را از غیرت نابجا برحذر داشته، آن را باعث انحراف و ببیماری دانسته و فرموده اند:« ایاک و التغایر فی غیر موضع الغیره ، فأن ذلک یدعو الصحیحه منهن الی السقم.»

همسران سازگار/ علی حسین زاده.

شجاعی