قصد قربت
چرا در اسلام ،ارزش عمل به نیت آن است وقبولی عمل به قصد قربت و اخلاص وابسته است؟
در کارهای دنیوی نیز ارزش کارها ،به نیت آنها بستگی دارد.به این مثالها توجه کنید:
جراح و چاقو کش هر دو شکم پاره می کنند،اما کار جراح خدمت است و کار چاقو کش جنایت.
همین جراح می تواند برای پول کار کند ومی تواند برای نجات یک انسان کار کند،هر کدام از این هدفها نیز ارزش مخصوص به خود دارد.
مثالی دیگر:یک لیوان آب را به سه نفر عرضه می کنیم؛یکی نمی خورد، چون میل ندارد،دیگری نمی خورد چون قهر کرده است،سومی نمی خورد و می گوید:نفر چهارم از من تشنه تر است،آب را به او بدهید!این سه نفر،در ننوشیدن آب یکسانند ولی به خاطر آن که هدف های آنها متفاوت است،ارزش کارشان نیز تفاوت دارد.
در اسکناس ها نخی است که نشانه ی اصالت اسکناس و وسیله جدایی اسکناس اصلی از قلابی است،در عبادات نیز باید ریسمانی محکم میان بنده و خدا باشد که همان قصد قربت و اخلاص است.اگر آن نخ نباشد یا پاره شود،رابطه انسان با خدا قطع و عمل مقبول نیست.
منبع:کتاب تمثیلات حجت الاسلام قرائتی،ص28
ب.ط