مادرانه یعنی ستایش پدر/ پدر خوب با عشوه حرف نمی زند
05 مرداد 1392 توسط نورالزهراء (س)
علاقه به پدری مقتدر در سریال ستایش بیشتر به چشم می آید. آنجا که “حشمت فردوس” در برابر پدر ستایش قرار می گیرد، هرچند تلاش می شود وی فردی ظالم، قلدر و غیرقانونی به تصویر کشیده شود اما به خاطر علاقه ای که به خانواده اش دارد و دلسوزی که نسبت به فرزندانش نشان می دهد محبوب تر از پدر ستایش است. دیالوگ های پرشور و حادثه آفرینی این نقش ها در محبوبیت آنان بی تاثیر نیست. حشمت فردوس مردی با خدا و مردم دار که حاضر است برای خانواده اش زد و بند هم کند!
در تاریخ اسطوره ای و افسانه ای ایران اینطور شخصیت ها بسیار دیده می شوند. حتی در تاریخ کتبی نیز پدرانی تبدیل به اسطوره می گردند که خانواده دوست و باصلابت هستند. مردان سلحشوری مثل جلال الدین خوارزمشاه که حاضرند برای دفاع از خانواده و ناموس خود از همه چیز بگذرند.
سریال مادرانه نقشی امروزی تر را از پدر به نمایش درمی آورد. “اردلان تمجید” حاضر است برای دفاع از فرزندانش کتک بخورد، اموالش را از دست بدهد و حتی سبک زندگی اش را عوض کند. البته این از جان گذشتگی ها به هیچ وجه به قهرمان های فیلم فارسی نزدیک نیستند و جنس فداکاری های پدران متفاوت است.
پدر در فرهنگ ایرانی نقشی کلیدی بازی می کند که خانواده حول آن می چرخد. شاید سخت گیری اردلان تمجید، حشمت فردوس و اسداله خان در پدرسالار زیاد باشد اما هیچ وقت این سختگیری ها باعث نشده که مخاطبان از پدر متنفر شوند.
پدری که مهربان و دلسوز است اما این را بیان نمی کند. خانواده اش را با غیرت نگه می دارد و آن را از سستی و گسست دور می کند. مردانی که غیرت را به فراموشی سپرده اند، خانواده را فرعی می دانند و ظاهرشان را از مردانگی خارج کرده اند در اذهان اکثر مردم ایران پدرهای کاملی نیستند! بگو خبhttp://snn.ir !
صفحات: 1· 2