نور الزهرا (سلام الله علیها)

سؤال :طلبه و دانشجو در چه سطحى با هم می توانند قرار بگيرند و در پيشبرد علمی ‏كشور نقش ايفا كنند؟

پاسخ : در زمينه چگونگى ارتباط بين اين دو قشر بسيار مهم و مؤثر در ابعاد مختلف كشور و ايجاد وحدت بين حوزه و دانشگاه طرح‏ها و نظريات مختلفى ارائه شده است ولى همه آنها در اين نكته هم عقيده‏ اند كه هرگونه پيشرفت ودستيابى به توسعه همه جانبه مستلزم ارتباط بين اين دو قشر و استفاده از نظرات و ديدگاه‏هاى آنان مى ‏باشد. اما در مورد چگونگى و نحوه ارتباط بين طلبه و دانشجو و دستيابى به وحدت، اجراى اقدامات ذيل لازم مى ‏نمايد:

1- بررسى دو سيستم: تحقيق و پژوهش در نظام آموزشى و اجرايى حوزه و دانشگاه، گام اوليه و ابتدايى آرمان وحدت است. بايد در ابتدا سيستم هر دو نهاد، به درستى تحليل و تنقيح شود، اجزاء ماهيت هر يك، مشخص و عوارضى ناپايدار و قابل تفكيك، تبيين گردد تا سپس با در نظر گرفتن اين موارد، به ارائه راه حل‏هاى مناسب پرداخت.

2- تبادل معلومات: علوم حوزوى و دانش‏هاى دانشگاهى، با مطالب و اصطلاحاتى آميخته است كه حتى در بخش‏هاى مشترك و يا مشابه براى دانش‏ پژوهان رشته ديگر، آگاهى از آن مفاهيم به دشوارى ميسر است. ازاين‏رو ارتباط مداوم فرهنگى، بين اين دو محفل علمى، ضرورى است و ثقل اين حركت را، دانشجويان و طلاب بر عهده دارند.

3- انتقال شيوه‏ها: حوزه و دانشگاه از شيوه‏هاى اختصاصى استفاده مى‏ كنند كه براى نهاد ديگر، قابل استفاده است و يا مى ‏توان با تغييرات مختصرى از آن بهره‏ بردارى كرد. انتقال هشيارانه و آگاهانه اين شيوه‏ها، گام مؤثرى در راه تكامل علمى است. اگر رابطه فرهنگى دو نهاد، در سطح انتقال معلومات بسنده شود، هيچ‏گاه استغناء فكرى در اين دو محفل پديد نمى ‏آيد. ضرورى ‏ترين و اساسى‏ ترين راه، انتقال و مبادله شيوه‏ها و متدهاى علمى است (در بخش‏هاى مختلف تحصيل، تدريس، تحقيق و…).

4- براى استفاده موثر از اين دو قشر در جهت پيشبرد علمى كشور و دست‏يابى به توسعه برقرارى ارتباط سياسى بين اين دو قشر لازم مى‏ باشد. مشاركت سياسى دو نهاد را بايستى جدى گرفت. بايد به حضور فعالانه دانشگاهيان، به ويژه دانشجويان، در مسائل حساس كشور چون انتخابات و… بها داد و از آنان در طرح و اجراى مسائل سياسى كمك گرفت و در شيوه سياست خارجى و برنامه‏ ريزى داخلى و… از اين نيروهاى مستعد يارى جست. ازاين‏رو پايه ارتباط سياسى فعال بين حوزه و دانشگاه، مشاركت مساوى هر دو نهاد است.

5- يكى ديگر از اقدامات لازم براى دستيابى به اهداف مورد نظر و استفاده مؤثر از نقطه نظرات علمى اين دو قشر، ايجاد ستادى متشكل از برجستگان دو نهاد ياد شده براى برنامه ‏ريزى آموزشى آن دو مى ‏باشند تا آن زمان كه سيستم آموزشى و فرهنگى جامعه، از سوى دو نهاد برنامه ‏ريز انجام مى ‏يابد، ناهمگونى دو نهاد، طبيعى مى‏ نمايد، نهاد شوراى عالى انقلاب فرهنگى، در مسائل حوزه، نقش و يا توان تصميم را ندارد. گويا فرهنگ جامعه، از طريق سيستم آموزشى جديد منتقل مى‏ شود و حوزه در آن كم نقش و يا بى‏ نقش است، بنابراين بايستى ستادى قوى و با قدرت اجرايى (متشكل از طراحان دو نهاد حوزه و دانشگاه) تشكيل يابد و برنامه‏ريزى آموزشى دو نهاد را روشن و مشخص كند. در صورت عمل شدن اين طرح هر دو نهاد، از توانايى ‏هاى بالفعل و بالقوه نهاد ديگر به راحتى مى ‏تواند استفاده كند و در تكميل نهاد خويش يارى بجويد.

براى آگاهى بيشتر ر.ك: 1- مجله حوزه، شماره 18 و 35 2- رسالت حوزه و دانشگاه، ص 29،سيد عباس صالحى 3- دانشگاه اسلامى و رسالت دانشجوى مسلمان،بيانات مقام معظم رهبرى

                                                                         منبع: WWW//porseman.org