دهه فجر
رفتار با کودک از منظر امام سجاد (ع)
13 اسفند 1392 توسط نورالزهراء (س)
te mso 9]>
یرند و اگر ناروایی نیز از آنان سر زد و سخنی ناسنجیده از آنان شنیده شد باید تحمل کرد و روی بر آنان ترش نکرد مگر د رمقام تادیب و این روشی است که مسنون پیامبران عالی مقام و معمول رهبران کرام بوده است.
چنان که در اخلاق و سیره رسول خدا آمده است: چون از سفر بازمی گشت کودکان به دیدارش می شتافتند نبی اکرم می ایستاد و آنان را می فرمود تا از سر و دوش او بالا روند و آنان چنین می کردند و نیز اصحاب را می فرمود تا برخی از کودکان را به دوش کشند و چه بسا پس از آن خردسالانی که بدین مقام نایل شده بودند و مورد تفقد رسول الله قرار گرفته بودند بر یکدیگر تفاخر می کردند و می گفتند مرا رسول الله در آغوش گرفت و تو را بر پشت و دیگری بر همسالان خود برتری می فروخت و می گفت:پیامبر به اصحابش امر می فرمود تا تو را بر پشت حمل کنند و حال آن که حضرت شخصا مرا در بر گرفت و نوازش کرد.
منبع : رساله حقوق امام سجاد (ع) ، شرح نراقی ص 317
امیری
بهم میاد؟!
13 اسفند 1392 توسط نورالزهراء (س)
در مدرسه ی هدایت، حجاب بخشی از یونیفرممان بود. امّا من به محض اینکه از در مدرسه پایم را بیرون می گذاشتم، آن را برمی داشتم؛ چون اصلاً جگرش را نداشتم آن طوری در وسایل نقلیه‌ی عمومی مانند اتوبوس یا تراموا قدم بگذارم…
وقتی درس خواندن در هدایت را شروع کردم، از حجاب پوشیدن بدم آمد. سرم می خارید و از پوشیدن آن در زنگ ورزش به شدت تنفّر داشتم. فکر می کردم که روی سرم ترسناک به نظر می رسد و در دو هفته ی اوّل همیشه یسوهایم را حالت می دادم و می گذاشتمشان بیرون، طوری که هر کسی من را با آن وضع ببیند، بداند موهای قشنگی دارم.
پریشان بودم؛ امّا بعد از مدتی که با بچه های دیگر آشنا شدم، این کار به نظرم احمقانه آمد. کم‌کم به آن عادت کردم و دخترهایی را دیدم که آن را فول تایم و حتی داوطلبانه بیرون از مدرسه می پوشیدند. به خاطر شجاعتشان احترام زیادی برای آنها قائل بودم. حتی کمی به آنها حسودی ام می شد؛ چون من بلافاصله بعد از مدرسه می خواستم روسری ام را بکنم، ولی آنها می توانستند کاملاً آرام و حتی با افتخار سوار قطاری شوند که پر بود از دانش آموزان مدارس دیگر، بدون اینکه حتی ذره ای تردید یا ترس داشته باشند. به نظر می رسید آنها بسیار با هویت خودشان در صلحند و هر کسی آنها را می شناسد، در چارچوب های خودشان به آنها احترام می گذارد.
***
روایت كلّی كتاب «بهم میاد؟!»، داستان دختر نوجوانی ست با والدین فلسطینی- استرالیایی كه بعد از مدت ها كلنجار رفتن با خود و اطرافیانش تصمیم گرفته محجبه شود.
«اَمَل» شخصیت اصلی این كتاب دائماً در حال كلنجار رفتن با دغدغه های حجاب و بی حجابی است.
اَمَل، در جای جای كتاب با لحنی جدی، مغرور، مصمم و لجباز روایت ها را تعریف كرده است. لحن و ویژگی هایی كه مختص سن اوست و از كشف هویت جدید و فضایی تازه كه قرار است وارد آن شود پرده برمی دارد.
نویسنده، دنیای تخیلی نوجوان، خواسته ها و توجهات او را به زیبایی به تصویر كشیده است.
اكثر شخصیت های این كتاب نماینده ی قشری از افراد جامعه هستند.
مادر اَمَل زنی فلسطینی و مسلمان با تحصیلات عالیه است كه سعی دارد برخی صفات روحانی مثل احترام گذاشتن به همسایه و مدیر مدرسه و …،بلند نكردن صدا بر روی بزرگترها و … را در اَمَل نهادینه كند، اما هنوز هم وقتی بحث از محجبه شدن اَمَل پیش می آید ترسی شفاف او را در برمی گیرد.
اَمَل، نماد دختری كه دوست دارد حقیقت را بپذیرد و از آن دفاع كند، در برابر تهمت ها و افكار مهاجم بیاستد و حقانیت باورش را به بقیه نشان دهد اما هنوز به ثباتی كه باید نرسیده است.
«بهم میاد؟» تالیف «زنده عبدالفتاح» نویسنده ی فلسطینی- مصری و ترجمه ی آن با قلم «محسن بدره» به رشته ی تحریر درآمده است.
كتاب در 336 صفحه، توسط انتشارات آرما، روانه ی بازار شده است.
میرعیسی خانی
گزیده ای از وصیتهای علامه حلی به فرزندشان فخر المحققین:
13 اسفند 1392 توسط نورالزهراء (س)
علامه در آخرین روز های عمر خود وصیت جامعی به فرزندشان نمودند که گزیده ای از آن را در اینجا می آوریم. 1.همواره ایمان و تقوا را پیشه خود ساز. 2.حتما راضی به رضای خدا باش واز اوامر او پیروی کن. 3.در رابطه با مردم به آنهانیکی کن. 4.سعی کن هر روز تو بهتر از روز قبل باشد. 5.بپرهیز از دعای مظلوم ، مخصوصا پیران ویتیمان که خداوند در مورد کیفر آنها که موجب آزار ودلشکستگی می شوند مسامحه نمی کند . 6.بر تو باد به رابطه خوب با سادات ومنسوبین محمد(ص) که خداوند با تاکید سفارش آنها را کرده ودوستی آنان را پاداش رسالت پیامبر قرار داده است .وحضرت فرمودند که من در قیامت چهار دسته را شفاعت می کنم هر چند که با گناهان اهل دنیا بیایند: 1.شخصی که ذریه مرا یاری کند. 2.شخصی که از ثروت خود به ذریه من هنگام سختی بذل کند. 3.کسی که با زبان وقلب آنان را دوست بدارد. 4.کسی که برای تحصیل نیازهای ذریه من کوشش نماید در آن هنگام که آنان طرد یا آواره شوند. 7.بر تو باد که در تحصیل علم ودر تفقه در دین کوشش بسیار کنی که امیر المومنین به فرزندش فرمود:در دین تفقه کن که فقها وارثان پیامبر هستند وبرای جوینده علم آنچه در آسمان و زمین است طلب آمرزش می کنند. 8.پسرم :از کتمان و پوشاندن علم و دانش بپرهیز و آن را از طالبان دریغ مدار چرا که خدا این گونه انسانها را لعن می کند . 9.پسرم بر تو باد به تلاوت آیات قرآن و اندیشیدن در معانی آن
به یاد من باش و بامن عهد کن در بعضی از اوقات مرا یاد کنی وبه من ترحم نمایی وپاداش قسمتی از اعمال نیک خود را برای من هدیه کنی . مرا از خاطرت فراموش مکن بلکه در نشستهای تنهایی وبعد از نمازهایت مرا یاد کن . دیون مرا بپرداز وتعهدات لازم مراانجام بده. به اندازه امکان کنار قبرم بیا ومقداری از قرآن را کنار قبرم بخوان . هر کتابی را که تالیف کرده ام وناقص مانده آنها را تکمیل کن. تقی لو تبار
اقل طهر
13 اسفند 1392 توسط نورالزهراء (س)
بین دو حیض باید ده روز فاصله باشد وبنا بر نظر امام خامنه ای این ده روز باید پاکی باشد حتی پاکی از استحاضه . ولی نظر بقیه مراجع عظام اینگونه نیست یعنی اینکه اگر فاصله بین دو حیض که ده روز است را استحاضه باشد اشکالی ندارد. سوال:خانمی که ماهی یک بار خون می دیده ،اگر در یک ماه با فاصله اقل طهر دو بار خون ببیند ؛خون اول در وقت عادت ،و خون دوم بدون صفات حیض باشد ؛وظیفه اش چیست؟ 1-هر دو حیض است.«اراکی ،سیستانی ،لنکرانی،نوری همدانی » 2-خون اول حیض است ،و در خون دوم بین تروک حائض و اعمال مستحاضه جمع نماید «امام ،بهجت،صافی گلپایگانی ،گلپایگانی،» رهبری:اگر هر دو خون در غیر وقت عادت هستند هر دو حیض است چه واجد صفات باشد یا نه . 3-خون دوم استحاضه است.«تبریزی،خوئی ،مکارم ،وحید خراسانی» منبع :رساله عملیه مراجع
آیا اپلاسیون شرعا جایز است؟
12 اسفند 1392 توسط نورالزهراء (س)
اپلاسیون ازبین بردن موهای بدن در هرقسمتی ازآن وبه روش کندن ازریشه صورت گیرد که روش رایج آن که باحرارت موم ومالیدن آن به پارچه وچسباندن به سطح پوست باعث کندن موهای زائد می شود. اپلاسیون به خودی خود اگرتوسط خودشخص صورت گیرد وبرای بدنش هم ضرر نداشته باشد اشکال نداردمگر اپلاسیون عورت که حتی توسط هم جنس هم حرام است (مگرهمسر)حتی اگرمفسده ای هم نداشته باشد.
آیا در نماز نیّت حتما باید به زبان آورده شود ؟
12 اسفند 1392 توسط نورالزهراء (س)
نیّت در لغت معنی قصد و اراده است و در اصطلاح احکام به معنای قصد انجام یک عبادت معین برای اطاعت از دستور خداوند است. پس باید عمل قربة الی الله انجام گیرد، اگر نیّت ریا کند و یا مردم و خدا مدّ نظر باشد عمل باطل است. در نیّت باید قصد شود که چه نمازی خوانده می شود، مثلاً نماز ظهر است یا عصر و هم چنین باید معیّن شود که این نماز به صورت قضا بجا آورده می شود یا ادا خوانده می شود. امّا به زبان آوردن نیّت لزومی ندارد، همین که متوجّه باشد چه انجام می دهد و برای چه کسی انجام می دهد کفایت می کند امّا باید نیّت در تمام مدّت انجام کار استمرار داشته باشد و اگر چنانچه مثلاً در بین نماز از او بپرسند چه می کنی؟ نداند چه بگوید از نماز غافل شده و نمازش باطل است. رقیه اکبری
پیام تبریک
12 اسفند 1392 توسط نورالزهراء (س)
بدین وسیله برگزیده شدن مقالات خانم ها سمیه مالکی با عنوان” فلسفه غیبت امام مهدی (عج) با محوریت آثار آیت الله گلپایگانی" و زهراحاتمی با عنوان “جایگاه مهدویت در هندسه معرفتی شیعه"را در سومین همایش گفتمان مهدویت تبریک عرض نموده و کسب رتبه های بالاتررا برایشان آرزومندیم.
