گزیده ای از وصیتهای علامه حلی به فرزندشان فخر المحققین:
علامه در آخرین روز های عمر خود وصیت جامعی به فرزندشان نمودند که گزیده ای از آن را در اینجا می آوریم. 1.همواره ایمان و تقوا را پیشه خود ساز. 2.حتما راضی به رضای خدا باش واز اوامر او پیروی کن. 3.در رابطه با مردم به آنهانیکی کن. 4.سعی کن هر روز تو بهتر از روز قبل باشد. 5.بپرهیز از دعای مظلوم ، مخصوصا پیران ویتیمان که خداوند در مورد کیفر آنها که موجب آزار ودلشکستگی می شوند مسامحه نمی کند . 6.بر تو باد به رابطه خوب با سادات ومنسوبین محمد(ص) که خداوند با تاکید سفارش آنها را کرده ودوستی آنان را پاداش رسالت پیامبر قرار داده است .وحضرت فرمودند که من در قیامت چهار دسته را شفاعت می کنم هر چند که با گناهان اهل دنیا بیایند: 1.شخصی که ذریه مرا یاری کند. 2.شخصی که از ثروت خود به ذریه من هنگام سختی بذل کند. 3.کسی که با زبان وقلب آنان را دوست بدارد. 4.کسی که برای تحصیل نیازهای ذریه من کوشش نماید در آن هنگام که آنان طرد یا آواره شوند. 7.بر تو باد که در تحصیل علم ودر تفقه در دین کوشش بسیار کنی که امیر المومنین به فرزندش فرمود:در دین تفقه کن که فقها وارثان پیامبر هستند وبرای جوینده علم آنچه در آسمان و زمین است طلب آمرزش می کنند. 8.پسرم :از کتمان و پوشاندن علم و دانش بپرهیز و آن را از طالبان دریغ مدار چرا که خدا این گونه انسانها را لعن می کند . 9.پسرم بر تو باد به تلاوت آیات قرآن و اندیشیدن در معانی آن
به یاد من باش و بامن عهد کن در بعضی از اوقات مرا یاد کنی وبه من ترحم نمایی وپاداش قسمتی از اعمال نیک خود را برای من هدیه کنی . مرا از خاطرت فراموش مکن بلکه در نشستهای تنهایی وبعد از نمازهایت مرا یاد کن . دیون مرا بپرداز وتعهدات لازم مراانجام بده. به اندازه امکان کنار قبرم بیا ومقداری از قرآن را کنار قبرم بخوان . هر کتابی را که تالیف کرده ام وناقص مانده آنها را تکمیل کن. تقی لو تبار