ازخاک برخاک
فلسفه سجده شیعیان برمهرچیست؟
پیامبر اكرم(ص) فرمود : جُعِلَتْ لى الارضُ مسجداً و طهوراً” (زمين براى من محل سجده و پاك وپاك كننده آفريده شده است.) و براى امّتم نيز زمين محل سجده و پاك و پاك كننده آفريده شده است. “جُعِلَتْ لِاُمتى الارضُ مسجداً و طهورا”
پس خاك خالص چيزى است كه به اتفاق جميع طوائف مسلمين، سجده بر آن صحيح است.
وقتى رسول خدا(ص) به مدينة منوره تشريف آوردند و دستور ساختن مسجدالنبى را دادند، در آن زمان مسجد فرش نداشت و پيامبر(ص) روى همان زمين مسجد، روى همان خاكهاى مسجد سجده مى كردندوابوبکروعمرنیزهمین کاررامی کردند،پس قطعاً سجده بر خاك صحيح است و شيعيان كه بر روى خاك سجده مى كنند، به واسطة تأسّى و متابعت از رسول خداست؛ پس قطعاً نمازهايشان صحيح است.
شيعه سجده را بر تمام زمين جائز مى داند، چه سنگ باشد و چه خاك. ثانياً چون شرط است كه محل سجده بايد از هر نجاستى پاك باشد و سجده بر زمين نجس جايز نيست، بدين جهت شيعيان قطعه اى از خاك پاك (مهر) را به همراه خود دارند، تا هر وقت خواستند نماز بخوانند،بر آن خاك پاك سجده كنند. زيرا نمى دانند هر خاك و زمينى كه بر آن مى خواهند سجده كنند، پاك است يا نه، بدين جهت يك قطعه خاك پاك را كه يقين به طهارتش دارند، انتخاب مى كنند و بر آن سجده مى كنند.
علاوه بر اين، چون سجده عنوان خضوع و خشوع در مقابل عظمت پروردگار دارد و نمازگزار بايد اشرف اعضاى بدن را كه پيشانى است، بر زمين بگذارد، پس سر بر خاك گذاشتن در حالت عبوديت و بندگى، بيشتر دلالت بر خضوع و خشوع در پيشگاه پروردگار دارد، نسبت به ساير اشياء ديگر. اما اگر انسان در حال سجده، پيشانيش را به سجاده گران قيمت يا بر فرش نرم و لطيف، يا بر حرير و برليان و طلا و نقره، يا بر جامه هاى گران قيمت بگذارد، اينها دلالت بر تواضع و خشوع نمازگزار نسبت به پروردگار نمي‌كند.
بنابراين مى توان نتيجه گرفت كه باب شدن مهر از زمانى است كه زمين مساجد فرش شده اند، و ديگر جايى بر سجده كردن نبوده و مهر از آن جا باب شده است و برروى آن شيعيان سجده مى كنند.
