نور الزهرا (سلام الله علیها)

از پیامبراکرم (صلوات الله علیه و آله) نقل است که حضرت فرمودند:

«مَنْ قَالَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ مُؤْمِنٍ خَلَقَهُ اللَّهُ مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً»؛ اگر کسی برای مؤمنین و مؤمنات طلب مغفرت کند، خداوند به عدد هر مؤمنی که از هنگام خلقت آدم تا قیامت خلق می‏کند، برای او سه چیز در نظر می‏گیرد؛ برایش حسنه می‌نویسد و از گناهانش می‌کاهد و بر مقامش می‏افزاید. بحارالأنوار،ج 90، ص391.1

در جامعه اسلامی، مسلمین باید به فکر هم باشند و نسبت به دیگران غافل نباشند. اگر ما برای ديگران دعا كنيم، به‌تدريج به حدی از كمال خواهیم رسید كه در زمانی که فقط برای خودمان دعا می‌كرديم، نمی‌توانستيم به آن كمال برسيم، چرا که وقتی فقط برای خودمان دعا می‌كنيم، ديدمان را به اندازه وجودی خودمان محدود كرده‌ايم. اما هنگامی كه دیگران را در دعاهای خود سهیم می کنیم، سعه وجودی‌مان گسترش یافته و تنگ‌نظری‌ها از دل و جانمان دور می شود و این افزایش وسعت دید، به‌تدريج موجب كمال انسان خواهد شد.

لذا شایسته است که انسان براي غير استغفار کند و حتّی از مؤمنین هم بخواهید که برایش استغفار کنند.

مولف:حجت الاسلام دکتر آقاتهرانی صفری