به بلندای آسمان
چرا مقام مادر والاست؟
در این مقام به مطالبی در باره فضیلت بارداری و اجر وضع حمل و دوران نفاس زن اشاره می کنیم که نشانه ی اعتلای شئون ویژه ی زنان است؛گرچه ممکن است برای ناباوران به امور معنوی چندان جلوه نکند.
بر پایه ی تعالیم دینی ،گرامید اشت مقدم مادران مایه ی ورود بهشت است؛چنانکه خط مشی و کیفیت رفتار مادر در تربیت فرزند وارسته ی اهل بهشت نقش تعیین کننده ای دارد.از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)در این باره دو مطلب رسیده است:1-«الجنه تحت اقدام الامهات»؛بهشت زیر پای مادران است.2-«اذا کنت فی صلاه التطوع فان دعاک والدک فلا تقطعها و ان دعتک والدتک فاقطعها»؛هنگام نماز مستحبی ،اگر پدرت تو را خواند ،نماز را قطع نکن و اگر مادرت تو را خواند ،نماز را قطع نما.
البته قطع نافله حرام نیست،لیکن در حالت جواز ،قطع یا رجحان آن یک سان نیست و از این جهت،نیکی به مادر افضل از احسان به پدر است؛چنان که از رسول گرامی اسلام رسیده است و سر ترجیح مادر ،تحمل رنجهای فراوان از سوی اوست.نیز گرامیداشت خاله(خواهر مادر)در نبود و فقدان مادر،به منزله ی تکریم مادر تلقی شده است.
خدای سبحان وقتی احترام به والدین را مطرح می کند،برای گرامیداشت مقام زن،مادر را جداگانه نام میبرد؛مثلا در مواردی می فرماید:
وقَضى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِيَّاهُ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ كِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً كَريماً (23)سوره اسرا ، وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْسانا(15)سوره احقاف، أَنِ اشْكُرْ لي وَ لِوالِدَيْك(14)سوره لقمان،
اما با همه ی این تجلیلهای مشترک،هنگام یاد از زحمات پدر و مادر،فقط از زحمت مادر سخن می گوید:وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً(15)سوره احقاف.در این آیه، زحمات و خدمات دشوار سی ماهه ی مادر را در دوران بارداری،زایمان و شیردهی،ذکر می کند و اشاره ای به زحمات پدر نمی کند.
بنابراین ،آیات قرآن در حق شناسی از والدین ،دو قسم است:آیات حق شناسی مشترک از پدر و مادر وآیات مخصوص حق شناسی مادر. قرآن کریم،اگر درباره ی پدر حکم خاصی بیان می کند،فقط برای بیان وظیفه است؛نظیر: وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوف(233)بقره،ولی هنگام تجلیل و بیان زحمات،تنها نام مادر را ذکر میکند.
منبع:کتاب زن در آیینه جلال و جمال
ب،ط