قوه سامعه معنوی
معنوی شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که قوه سامعه معنوی چیست ؟عملکرد آن چگونه است و به چه کار انسان می آید ؟
از پيوستن قسمت پايانى آيه «لِنَجْعَلَها لَكُمْ تَذْكِرَة وَ تَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ »[1] به قسمت پيش از آن، راهنمايى مىشويم كه مسير طبيعى براى بشريّت مسير تقدّم و پيشرفت است، از آن روى كه آزمودهها و نيكيهاى آن با گذشت زمان افزايش پيدا مىكند، و سبب افزوده شدن فهم و نگاهدارى فهميدهها و شناخت مىشود، و اين در صورتى است كه شخص از ناحيه معنوى سالم و از گوشى شنونده و نگاهدارنده برخوردار بوده باشد، ولى اگر خود به تراز قدرت تعقل كردن درباره حقايق و فرا گرفتن آنها نرسيده باشد، نمىتواند پيشرفتى رو به جلو داشته باشد، بلكه به همان لغزشگاههايى مىرسد كه پيشينيان گرفتار آنها شدند و سرنوشتى همچون سرنوشت آنان خواهد داشت.
خداوند در این آیه از آن روى فرمود «أذن» كه گوش روزنه دريافت معرفت انسانى بر تاريخ است،[2] و مفرد و نکره آمدن آن دلالت میکند كه اُذن واحد هر گاه راعى اوامر و نواهى الهى باشد سواد اعظم خواهد بود نزد خدای سبحان بر وجهى كه ما سوى آن كالمعدوم باشد و اگر چه بكثرت همه ما سوى همه آسمان و زمين پر شده باشد.[3]
و شك در آن نيست كه مقصود از «أذن» نه خود گوش بلكه چيزى در ماوراى آن است، زيرا كه گوش ظرف علم نيست بلكه وسيلهاى است كه آن را بر ظرف و وعاء خود میرساند كه همانا قلب است، و از مهمترين شرايط فراگرفتن حق این است:
صفحات: 1· 2
